PL

SKŁADNIKI

KARDAMON

Kardamon pochodzi z Indii (Wybrzeże Malabarskie, stąd kardamon malabarski).Jest rośliną leczniczą i przyprawową stosowaną w starożytności w Indii, Grecji i Rzymie. Jest to roślina wieloletnia, dorastająca do 4 m wys., wykształcająca rozległe i silne, zgrubiałe kłącza, należąca do rodziny Zingiberaceae, czyli imbirowatych.

Kardamon stosowany jest w leczeniu astmy, bólu głowy, zaburzeń trawienia, nieżytu układu oddechowego i kaszlu. Napar kardamonowy na mleku i z miodem polecam w leczeniu przeziębienia i grypy.

Napar kardamonowy na mleku z miodem doskonale wzmacnia fizycznie i psychicznie, dlatego warto go wypróbować przy wyczerpaniu i osłabieniu w przebiegu chorób zakaźnych oraz po większym wysiłku. W przeziębieniu warto wcierać w stopy, klatkę piersiową i plecy olejek kardamonowy. Rozszerzając tchawicę i oskrzela ułatwia oddychanie. Kardamon  pomocny jest również przy katarze, bowiem ułatwia usuwanie zalegającego śluzu w jamie nosowej.

WERBENA

Verbena Officinalis Linne (werbenowate – Verbenaceae) w polskim ziołolecznictwie jest znana, jako środek wykrztuśny, rozgrzewający, wzmacniający i żółciopędny.


Surowiec zawiera glikozydy irydoidowe (ok. 0,5%): verbalina, hastatozyd, dwuhydrokornina (dihydrocornin); fenyloetanoido-glikozydy – do 0,8% (verbaskozyd, izoverbaskozyd, martynozyd); flawonoidy (luteolina, apigenina, akacetyna, akacetyno-7-O-dwuglukuronid); fitosterole, trójterpeny, olejek eteryczny, fenolokwasy.


Wyciągi wodne i wodno-alkoholowe z ziela werbeny działają niewątpliwie sekretolitycznie, przeciwkaszlowo, antybakteryjnie, przeciwwirusowo, silnie przeciwzapalnie i immunostymulująco. Pobudza skurcze macicy. W medycynie ludowej Szwajcarii werbena stosowana jest dla pobudzenia laktacji, jako środek moczopędny i przeciwreumatyczny.

IMBIR

Imbir, a dokładnie korzeń zawiera węglowodany, witaminy C, B1 i B2, witaminy E, A i K, kwas foliowy oraz składniki mineralne takie jak: wapń, fosfor, żelazo i potas. Jest też źródłem żywic (m.in. gingerolu i zinferonu) o działaniu: przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym, przeciwwirusowym i wykrztuśnym tak mocno działającym na nasz układ odpornościowy. Imbir pity: rozrzedza śluz, hamuje skurcze oskrzeli, działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, dlatego zalecana jest przy nieżytach i stanach zapalnych górnych dróg oddechowych.

Imbir zmniejsza też lepkość krwi, chroniąc tym samym przed tworzeniem się zatorów i zakrzepów, obniża ciśnienie i stężenie cholesterolu LDL we krwi, wpływa korzystnie na pracę serca, poprawia koncentrację i dodaje energii oraz witalności, dlatego jest pomocny w stanach przemęczenia fizycznego i psychicznego.

LUKRECJA KORZEŃ

Lukrecja, słodzień, słodkie drzewo – Glycyrrhiza Glabra Linne = Liquiritia officinalis Moench Liquiritiae Radix. Lukrecja działa wykrztuśne, rozkurczowe na mięśnie gładkie, przeciwwrzodowe (dawne wyniki badań Borst’a), przyspieszające gojenie wrzodów, wyraźnie przeciwzapalne na skórę, nabłonki, tkankę chrzęstną, kostną i łączną właściwą. Antyoksydacyjne, przeciwrodnikowe, antybakteryjne i przeciwwirusowe. Zwiększa wydalanie potasu, podnosi poziom chlorku sodu w ustroju. Dlatego też nie może być stosowany przy hipernatremii (nadmiarze sodu) i hipokaliemii (niedoborze potasu).

Lukrecja działa estrogennie i zwiększa wydolność fizyczną u sportowców. Podnosi stopień nawodnienia i sprężystość mięśnie szkieletowych, pozwala na “napompowanie mięśni wodą i elektrolitami”, co w umiejętny sposób może być wykorzystane w produkcji zwierzęcej i kulturystyce. Pobudza regenerację i rozrost tkanek, zwiększa masę mięśni.

Aktywuje syntezę białek. Lukrecja zawiera inhibitory 5-lipooksygenazy. Hamuje wirusy HIV-1, HCV (hepatitis C), HSV (opryszczki), EBV (Epstein Barr), Coronavirus.  Szwajcarskie prace informują o działaniu antyhepatotoksycznym (ochraniającym wątrobę) i antyproliferacyjnym wobec wielu nowotworów. Lukrecja działa kortykopodobnie (kortykotropowo, podobnie jak kortykosteron). Jest antagonistą receptora H2 i hamuje pompę protonową (bloker H+/K+ –ATP-azy) w żołądku.

ROOIBOS

Rooibos charakteryzuje się działaniem wspomagającym procesy trawienne i metabolizm. Dodatkowo wykazuje czynność zmniejszającą stężenie hormonów stresu, które odpowiedzialne są za wystąpienie uczucia głodu, stąd wniosek, iż spożycie tej herbaty hamuje apetyt. Należy jednak pamiętać, że samo picie herbaty na niewiele się zda, jednak w połączeniu z innymi ziołami daje wiele właściwości.

Herbata rooibos to herbata o szeregu właściwości leczniczych w stosunku do naszego organizmu. Można ją pić przez cały dzień bez wystąpienia jakichkolwiek skutków ubocznych. Ze względu na zawartość żelaza oraz brak tanin utrudniających wchłanianie składników odżywczych zalecana jest często kobietom w ciąży, które bardzo często cierpią na niedokrwistość. Co ciekawe charakteryzuje się właściwościami wzmacniającymi laktację, stąd świetnie nadaje się dla kobiet karmiących. Ze względu na działanie rozkurczowe i uspokajające jest niezwykle pomocna w umożliwieniu spokojnego zajmowania się niemowlęciem.

YERBA MATE

Yerba Santa to Eriodictyon californicum (Hooker et Arnott) Torrey pochodząca z Ameryki Środkowej, Południowej i Północnej. Ziele/liść Yerba Santa zawiera od 3 do 6% eriodykcjoniny (eriodictyionine), czyli homoeriodykcjolu (homoeriodictyol), od 0,23-0,6% eriodykcjolu (5,7,4’3’tetrahydroksyflawanon), pinocembrynę, 3’methyl-4’isobutyryleriodictyol, sakurenetynę, chrysoeriol, chryzynę, cirsimaritin (cyrsymarytynę); kwas eriodykcjonowy (eriodictyonic acid), żywice, garbniki, gumy, cukrowce, kwas octowy, kwas mrówkowy, olejek eteryczny (0,1%). W żywicy stwierdzono obecność triakontanu, pentatriakontanu, kwasu cerotowego (kwas woskowy; cerotic acid), chryzoeriodykcjolu, ksantoeriodykcjolu, eriodonolu.

Wskazania: jako źródło witaminy P, nieżyty układu oddechowego, choroby zakaźne, przeziębienie, choroba wieńcowa, nadciśnienie, zaburzenia krążenia ocznego i obwodowego, zakrzepowe zapalenie żył, miażdżyca, zawroty głowy, stany zapalne naczyniówki i siatkówki, cukrzyca, trądzik różowaty, stany zapalne nerek, zapalenie dziąseł, paradontoza, alergia (jako środek przeciw wysiękowy i antyhistaminowy), żylaki, retinopatie, plamice naczyniowe (kruchość naczyń krwionośnych).

Wskazania dawne: gruźlica, grypa, przeziębienie, astma, reumatyzm, gorączka, kaszel, zapalenie oskrzeli.

JAGODY JAŁOWCA

Ważniejsze składniki: olejek eteryczny 1-2% (alfa i beta pinen 16-80%, terpinen-4-ol – do 5%), garbniki katechinowe – do 5%, cukier inwertowany – 30-33%, żywice, woski – ok. 8%, goryczka juniperyna, kwas mrówkowy, octowy, jabłkowy. W olejku dominują: pinen, kadinen, kamfen, borneol, terpineol, juniperol, junen.

Owoce jałowca, wzmagają ukrwienie kłębków nerkowych, w związku, z czym wzmagają wydalanie moczu, a wraz z nim kwasu moczowego i chlorku sodu. Pobudzają krążenie krwi na obwodzie i w kończynach, wzmagają akcję serca, przyśpieszają wentylacje płuc, rozszerzają oskrzela i tchawicę. Jałowiec należy do roślin fitoncydowych, czyli zawierających składniki hamujące rozwój bakterii, pierwotniaków i grzybów patogennych. Preparaty jałowca mają silne właściwości antyseptyczne, odkażające, przeciwgnilne i odwaniające.

Hamują procesy fermentacji. Jałowiec zwiększa wydzielanie żółci i soku żołądkowego bogatego w kwas solny. Przyśpiesza perystaltykę jelit, wzmaga ukrwienie przewodu pokarmowego i narządów płciowych. Usprawnia wchłanianie składników pokarmowych z jelit do krwi. Działa mlekopędnie. Stosowany w większych dawkach wzmaga miesiączkowanie, a u kobiet ciężarnych wywołuje poronienie.

CYNAMON

Pobudzający wydzielanie soków trawiennych, głównie kwasu solnego, soku jelitowego, w mniejszym stopniu soku trzustkowego i żółci. Cynamon pobudza też wydzielanie śliny, wzmaga trawienie i przyswajanie składników pokarmowych, zwiększa ukrwienie narządów jamy brzusznej i miednicy mniejszej, rozgrzewa.

Szczególnie silnie działa nalewka z kory oraz olejek eteryczny. Olejek eteryczny cynamonowy należy do grupy olejków, które w stanie nierozcieńczonym, zastosowane na skórę lub błony śluzowe wywołuje zaczerwienienie, silne podrażnienie, czasem również oparzenie z pęcherzami i martwicą naskórka, dlatego olejek cynamonowy trzeba rozcieńczać przed zastosowaniem do wcierania lub zażyciem doustnym (np. w miodzie, oleju).

PIEPRZ

Fructus Piperis nigri – owoc pieprzu czarnego (Pepper black) pozyskiwany z gatunku Piper nigrum Linne (rodzina Piperaceae), zawiera olejek eteryczny (volatile oil) 2-4% i alkaloidy: piperine 5-9%, piperidine, piperettine, piperyline, piperolein A, B, piperanine; flawonole (kaempferol, rhamnetin, quercetin).

Wyciągi z pieprzu wpływają immunostymulująco, podobnie jak kapsaicyna i olejek kubebowy, poprzez stymulowanie systemu MALT i GALT. Pobudzają również wydzielanie enzymów proteolitycznych, kwasu solnego, zwiększają przyswajanie białek i aminokwasów. Wywierają działanie fitoncydowe (antybakteryjne i fungistatyczne). Ograniczają powstawanie amin i siarkowodoru w jelicie grubym, zapobiegając wzdęciom i procesom gnilnym w masie kałowej. Zapobiega atonii jelit. Wzmaga apetyt.

W medycynie naturalnej pieprz uznawany jest za środek napotny, poprawiający trawienie i apetyt, moczopędny i pobudzający ogólnie. Istnieją doniesienia o lipolitycznych (wspomagających utratę tkanki tłuszczowej) właściwościach pieprzu, a jednocześnie zapobiegających utracie masy mięśniowej, a nawet wzmagające przyrost masy mięśni. Zewnętrznie używany, jako środek rozgrzewający i poprawiający krążenie.

GOŻDZIKI

Goździkowiec (Syzygium aromaticum (L.) Merrill et L. Perry = Caryophyllus aromaticus Linne = Eugenia caryophyllata Thunberg = Jambosa caryophyllus (Sprengel) Niedenzu = Eugenia caryophyllis (Sprengel) Bullock ex S.G. Harrison) występuje na Filipinach, w Afryce Wschodniej, na Madagaskarze, w Ameryce Południowej i Środkowej. Goździkowce uprawiane są w Tanzanii, Indonezji, Malezji, Sri Lance i na Madagaskarze.

Goździki zawierają sporo olejku eterycznego 16-20%; garbniki 12-22%, związki azotowe 4,7-7%, tłuszcze 5-10%, popiół 5-9%, włókno surowe 6-10%. Z goździków można uzyskać olejek goździkowy – Oleum Caryophyllorum = Caryophylli floris aetheroleum (niem. Nelkenöl, ang. Oil of Cloves, fr. Essence de girofle, ital. Essenza di garofano), który jest w ciągłej sprzedaży. Olejek goździkowy zawiera 70-90% eugenolu (75-88%) i acetyloeugeolu (4-15%), ponadto beta-kariofilen (5-14%). Olejek goździkowy (Clove Oil) jest w Farmakopei Europejskiej V, w British Pharmacopoeia 2009, podobnie jak sam goździk (Clove) i eugenol.

Goździki hamują procesy gnilne i fermentacyjne w jelitach, pobudzają, a następnie powodoują zahamowanie wydzielania soku żołądkowego, rozkurcz mięśni gładkich, efekt przeciwbólowy w obrębie przewodu pokarmowego, zniesienie wzdęcia. Składniki goździkowca dają efekt ściągnięcia śluzówki przewodu pokarmowego. Wpływają przeciwpasożytniczo, antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Niwelują nieprzyjemny zapach z ust. Eugenol zniechęca do palenia tytoniu. Po resorpcji z przewodu pokarmowego wpływa odkażająco na układ moczowy i moczopędnie. Pobudza krążenie krwi.

OWOC GUARANY

Guarana znana ma zdolności do syntezy kofeiny. (Zawiera ona bowiem czterokrotnie więcej kofeiny niż ziarna kakaowca). Ziarna guarany zawierają: 3% białek 11% tłuszczów, 9% skrobi oraz 4% związków mineralnych.
 
Owoce wpływają na podniesienie sprawności fizycznej i psychicznej organizmu. Dodatkowo guarana zawiera taniny, teobrominę (dostępną także w kakao, czekoladzie), a także ksantynę, którą wykorzystuje się do leczenia objawów astmy. Połączenie tych składników sprawia, że guarana posiada właściwości stymulujące, nawet do sześciu godzin po jej zażyciu. Dzięki takiemu oddziaływaniu znacznie poprawia pamięć i koncentrację.

Silne właściwości antybakteryjne, dzięki czemu może stanowić ochronę przed bakteriami Salmonelli i E. Coli. Pozytywnie wpływa na samopoczucie osób w depresji, wzmacnia odporność organizmu na stres, a także działa kojąco przy migrenie. Wspiera wytrzymałości organizmu, a przy tym usuwa kwas mlekowy. Oznacza to, że ćwiczący jest w stanie wykonać więcej serii powtórzeń i szybciej zbudować tkankę mięśniową.

KOPER WŁOSKI

Koper lekarski, czyli włoski (niem. Fenchel, ang. Fennel, franc. Fenouil) – Foeniculum officinale Allioni = Foeniculum vulgare Miller = Foeniculum capillaceum Gilbert należy do rodziny baldaszkowatych – Umbelliferae = Apiaceae.

Działa wykrztuśnie i ułatwia oczyszczanie nabłonka dróg oddechowych z zalegającego śluzu oraz zanieczyszczeń. Sam olejek koperkowy ma wyraźne działanie grzybobójcze i fungistatyczne, ponadto antybakteryjne i przeciwgnilne. Hamują fermentację w jelitach, zapobiegają atonii jelit, bezsoczności żołądka i zaparciom. Wcierane w skórę dają efekt rozgrzania i zmniejszenia wrażliwości na ból. Olejek eteryczny i nalewka pobudzają psychicznie. Koper przyjmowany przez dłuższy czas zwiększa wrażliwość na promienie słoneczne, dlatego przed opalaniem nie wcierać i nie zażywać olejku koperkowego oraz nalewki koprowej.

Wskazany gdy wystepują: zaburzenia trawienne, atonia przewodu pokarmowego, brak apetytu, spowolniona przemiana materii; stany zapalne i infekcje układu oddechowego i zatok, kaszel; chrypka, krztusiec, dychawica oskrzelowa; słaba laktacja i nieregularne miesiączkowanie; hiperandrogenizm u kobiet; trądzik androgenny; łojotok; suchość skóry; łysienie androgenne (doustnie i zewnętrznie preparaty olejkowe i nalewkowe z owocu kopru); stany depresyjne. Grzybice układowe i skórne (wcieranie i doustne stosowanie). Nie stosować przy ciąży.

MIĘTA PIEPRZOWA

Mentha piperita warto stosować gdy występują zaburzenia trawienne, przeziębienie (dodatkowo dla przyniesienia ulgi, nie jako środek główny!), niskie tempo  przemiany materii, zaburzenia w wydzielaniu żółci, niedokwaśność soku żołądkowego, przewlekłe wzdęcia.

W medycynie naturalne liście mięty pieprzowej stosowało się w bólach żołądka, jelitowych, jak nudności, niestrawność.

RUMANEK

Rumianek pospolity – Matricaria chamomillae. Kwiat rumianku uważano za środek napotny, uśmierzający kurcze, wiatropędny i uspokajający, pomocny w leczeniu zaburzeń trawiennych. Doustnie podawano herbatkę z rumianku przy przeziębieniu, bólach brzucha, kurczach żołądkowych, kolkach, zatrzymaniu miesiączki. bolesnych miesiączkach i przy napływach krwi do głowy.

ANYŻ

Anyż gwiazdkowaty (gwiazdkowy) /ang. Star anise, niem. Sternanis/ – Illicium verum Hooker fil., czyli drzewko anyżowe.

Działanie fitofarmakologiczne: rozkurczowe, wiatropędne, pobudzające wydzielanie soków trawiennych i procesy trawienia oraz wchłaniania substancji odżywczych, mlekopędne, fungistatyczne, bakteriobójcze, wykrztuśne i przeciwkaszlowe, mukolityczne.

Wskazania: zakażenia i stany zapalane układu oddechowego (kaszel, chrypka, zapalenie tchawicy i krtani, zapalenie oskrzeli i opłucnej), infekcje bakteryjne i grzybicze przewodu pokarmowego; niestrawność; niedostateczne wydzielanie mleka.

PU-ERH

Czerwona herbata  przez Chińczyków nazywana Smoczym napojem uważana jest za najbardziej aromatyczną spośród herbat, o korzennym smaku i specyficznym zapachu.

Zawiera dużo enzymów i polifenoli. To właśnie im zawdzięcza odchudzające właściwości. Polifenole (taniny) regulują wydzielanie żółci i ułatwiają trawienie, przyśpieszają też zamianę tłuszczu w energię. Co bardzo ważne, obniżają poziom cholesterolu.

Wszystkie odmiany herbaty zawierają sporo związków mineralnych i mikroelementów oraz kofeiny, polifenoli (garbników), manganu, wapnia, fluoru (dlatego herbata chroni zęby przed próchnicą), olejków eterycznych i białka.

SKÓRKA POMARAŃCZOWA

Skórka pomarańczy zawiera dużo błonnika, witaminę C oraz polifenole. W skórce znajdziemy 4 razy więcej błonnika. W badaniach można znaleźć informacje, że oba składniki mają korzystny wpływ na serce i układ pokarmowy, szczególnie przy problemach ze zgagą, a także mogą chronić przed niektórymi rodzajami nowotworów. W skórze pomarańczy znajdziemy całkiem sporo: prowitaminy A, kwasu foliowego,  witaminy B2, B6, wapń.

Polifenole mogą pomagać w zapobieganiu i wspieraniu terapii wielu chorób przewlekłych, w tym: otyłości, cukrzycy i choroby Alzheimera. *Jedno z badań probówkowych wykazało nawet, że ich całkowita zawartość oraz aktywność w skórce jest znacznie wyższa, niż w owocach. Najwięcej jest w nich hesperydyny i polimetoksyflawonów (PMF), które są przedmiotem badań nad ich potencjałem przeciwnowotworowym.

Skórka pomarańczy posiada w swoim składzie fitochemikalia i flawonoidy, które mogą działać na zwiększony poziom złego cholesterolu. Te przeciwutleniacze oczyszczają krew. Ponadto zapobiegają tworzeniu się płytki miażdżycowej, która blokuje krew oraz doprowadza do powstania zatorów. Dodatkowo, spożywanie skórki pomarańczy dobrze wpływa na układ naczyniowo-sercowy, a to dlatego, że zmniejsza ryzyko nadciśnienia, ataku serca oraz udaru.

KWIAT SŁONECZNIKA

W kwiatach zawarte są flawonoidy, karotenoidy, sole mineralne i węglowodany oraz cholina, potrzebna dla prawidłowej pracy wątroby, mięśni i układu nerwowego i działająca przeciwzapalnie.

Dodatkowo działa przeciwgorączkowe - działanie lekkie, wzmacnia znakomicie właściwość salicylanów, występujących w niektórych ziołach czy w popularnej aspirynie.

Na stłuczenia i obrzęki szybko zmniejszy opuchliznę i zahamuje wybroczyny z bolącego miejsca, przyspieszy wchłanianie się siniaków. Stymuluje wydzielanie żółci, dzięki czemu łatwiej możemy strawić to, co nam na żołądku zalega.

 

CHLEB ŚWIĘTOJAŃSKI.

Jest źródłem niezbędnych witamin i minerałów. Karob jest źródłem białka, żelaza, magnezu, fosforu, wapna i węglowodanów.

BŁAWATEK

Flos Cyani to surowiec antocyjanowy.  Antocyjany to glikozydy rozpuszczalne w wodzie, pochodne 2-fenylochromenolu, barwy czerwonej, fioletowej, błękitnej. Występują w kwiatach, liściach i owocach. Element składowy – aglikon jest antocyjanidyną. Częścią cukrową (glikon) stanowi glukoza, galaktoza, ramnoza, ksyloza lub arabinoza.

Wyciąg wodny z kwiatu bławatka działa moczopędnie i odtruwająco. 5% naparu (Infusum) stosowany jest przy kamicy moczowej, stanach zapalnych układu moczowego, zatruciach i reumatyzmie.

TRAWA CYTRYNOWA

To sprawdzony sposób na biegunkę i problemy z zespołem jelita drażliwego i inne dolegliwości trawienne i problemy jelitowe.  Trawa cytrynowa działa świetnie moczopędnie i oczyszczająco, zmniejsza przerost grzybów, ma właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne, a nawet przeciwbólowe dlatego wspomaga układ odpornościowy.

CZYSTEK

Czystek należy do rodziny posłonkowatych (czystkowatych) – Cistaceae i liczy około 20 gatunków. Czystek oczyszcza krew z metali ciężkich. Przy regularnym piciu czystka w dawce minimum 100 ml odwaru, następuję wyraźne obniżenie poziomu kadmu we krwi. Badania takie wykonywane były w 1999 roku w Schleswig-Holstein przez  dr Claus Peter Singers na grupie ośmiu palaczek i palaczy. Na tej bazie czystek można polecić jako środek odtruwający, pomagający wydalić metale ciężkie.

Wyciąg z czystka wykazuje właściwości zwalczające bakterie wywołujące stany zapalne żołądka i jelit, nawet tą bardzo agresywną bakterią żołądkową Helicobacter pylori. Wykazuje również działanie hamujące na wzrost paciorkowców z grupy A. Zaliczają się do nich przede wszystkim zarazki wywołujące zapalnie migdałków, szkarlatynę, różę oraz zapalenie ucha środkowego.

Biorąc pod uwagę zawartość helianteminy, kwasu galusowego i elagowego warto  podkreślić kolejne cenne właściwości: immunosupresyjne, przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciwoksydacyjne i antyrodnikowe. Kwas elagowy i galusowy działają też ochronnie na wątrobę i trzustkę, ponadto zabezpieczają przed szkodliwym wpływem leków immunosupresyjnych, np. cyklosporyn (patrz publikacja: Pari L, Sivasankari R.: Effect of ellagic acid on cyclosporine A-induced oxidative damage in the liver of rats. Fundam. Clin. Pharmacol. 2008 Aug.;22(4):395-401).

LIŚCIE DAMIANA

Turnera diffusa Willdenow, czyli turnera rozpierzchła, damiana (rodzina Turneraceae) pochodzi z Ameryki Południowej oraz Środkowej

Właściwości lecznicze: pobudzające, moczopędne, odkażające na układ moczowy, przeciwzapalne w układzie moczowo-płciowym, pobudzające miesiączkowanie, przeciwdepresyjne, przeciwstresowe, adaptogenne; zwiększające wydolność fizyczną i psychiczną. Przyspiesza eliminację z ustroju szkodliwych produktów przemiany materii.

Wskazania: stany stany depresji; przemęczenie, intensywna praca fizyczna i psychiczna; zakwasy po treningu lub wysiłku fizycznym. Zaburzenia pamięci i uczenia się. Trudności przystosowawcze w szkole i pracy (nieśmiałość, depresja, lęk) oraz w nowym miejscu zamieszkania. Działa na psychikę, poprawiając samopoczucie i zdolności przystosowawcze.

 

SARSAPARILLA

Psianka słodkogórz – Solanum dulcamara Linne należy do rodziny psiankowatych – Solanaceae. Możemy ja stosować w leczeniu boreliozy, chorób reumatycznych, chorób autoimmunologicznych, w tym łuszczycy, ziarnicy, czy wyprysków (egzema).

Sarsaparilla - znajdziemy w niej między innymi szereg minerałów (siarka, krzem, sód, cynk, sód, jod, żelazo, mangan, miedź) oraz witamin (A, B, C, D). Kolejne składniki, które pozytywnie wpływają na nasze zdrowie to fitosterole, polisacharydy, aminokwasy oraz liczne alkaloidy. Niezwykle istotne w składzie sarsaparilli są sarsapogeniny, a także beta-sitosterol. Sarsapogeniny to roślinne odpowiedniki androgenów, jakie imitują działanie testosteronu.

ŻEŃ SZEŃ

Korzeń suma – Sumawurzel – Radix Pfaffiae Panuculatae , z rodziny Amaranthaceae (szarłatowate). Roślina występuje w Brazylii, Ekwadorze, w Paragwaju, Wenezueli, w Panamie i w Peru.

Działanie: przeciwzapalne,, przeciwreumatyczne, zwiększające ruchliwość stawów, rozluźniające na stawy i mięsnie, znoszące spastyczności; poprawiające trawienie; zwiększające zdolności adaptacyjne do środowiska (zioło adaptogenne); zwiększające wydolność fizyczną i psychiczną. Wykazuje wpływ przeciwnowotworowy, przeciwbólowy i tonizujący. Podobnie jak Cyanotis arachnoides działa anabolicznie, hamując utratę masy mięśniowej i pobudzając zdolności regeneracji tkanki mięśniowej, nabłonkowej i łącznej. Reguluje stosunki ilościowe frakcji lipoprotein LDL, HDL, VLDL, obniża poziom cholesterolu. Podnosi libido (popęd płciowy). Jest immunostymulatorem.


Wskazania: wyniszczające choroby, w tym nowotworowe; złamania kości, przykurcze mięśni, zesztywnienia stawów; choroby reumatyczne; wypadanie włosów, rozdwajanie końcówek włosów, łamliwość włosów i paznokci, rany trudno gojące się; utrata masy mięśniowej; spadek siły fizycznej; trudności przystosowawcze dzieci; brak aktywności życiowej. Spadek odporności na infekcje. Przeciwwskazania: ciąża, laktacja.

OWOC PALMY SABALTOWEJ

Stosowana w problemach zapalnych. Wykazuje działanie przeciwzapalne, poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn sterczowych. mogą skorzystać z jej właściwości. Dzięki palmie sabałowej zahamowana zostaje aktywność 5-alfa-reduktazy, a tym samym zostaje zniwelowany wpływ DHT na organizm.

PĘDY RDESTU PTASIEGO

Ziela rdestu ptasiego – Herba Polygoni avicularis. Wskazania: skąpomocz, obrzęki i w przebiegu nadciśnienia oraz osłabienia krążenia,  kamica moczowa; stany zapalne nerek i pęcherza moczowego, przewlekłe choroby skórne na tle zaburzeń przemiany materii, nadmierne krwawienia miesiączkowe, kaszel, zapalenie oskrzeli i jamy nosowo-gardłowej, zatrucia, kuracje odtruwające, choroby reumatyczne, choroba wrzodowa, niedostateczna krzepliwość krwi, cukrzyca.

Rdest ptasi obniża poziom glukozy we krwi i wzmaga wydzielanie śluzu w oskrzelach i tchawicy. Odwar do płukania gardła i jamy ustnej przy stanach zapalnych, do nasiadówek i irygacji przy zapaleniu pochwy i warg sromowych.

MNISZEK LEKARSKI KORZEŃ

Mniszek lekarski (ang. Dandelion root; niem. Löwenzahn) – Taraxacum officinale Wiggers (=Taraxacum vulgare (Lamarck) Schrank) (rodzina Asteraceae; dawniej Compositae). Surowcem jest ziele, sam kwiat i korzeń – Herba, Flos (Anthodium) et Radix Taraxaci.

Działanie: w ekstraktach z korzeniach  mniszka obecne są związki, które wspomagają organizm w walce z drobnoustrojami. Dzięki tej właściwości polecany jest w czasie zwiększonej zapadalności na infekcje.

Pomoc w walce z cukrzycą – mniszek lekarski zawiera insulinę. Jest to substancja, która obniża indeks glikemiczny pokarmów i spowalnia wchłanianie cukrów do krwi. Mniszek wraz z innymi ziołami i odpowiednią dietą stosowany jest w stanach przedcukrzycowych i początkowym stadium cukrzycy.

Poprawa trawienia – mniszek pobudza wątrobę do wytwarzania żółci. Substancje w nim zawarte mogą również pobudzać wydzielanie soku żołądkowego. Mniszek lekarski może być wykorzystany do zapobiegania kamicy żółciowej oraz jej początkowym stadium. Tego typu kurację należy jednak skonsultować z lekarzem. Jeśli mamy problemy trawienne warto sięgnąć po odwar z korzeni mniszka.

Działa moczopędnie – może również pomóc przy niektórych chorobach nerek. Wzmacnia odporność – mniszek może być stosowany u osób z osłabioną odpornością, podatnych na infekcje wirusowe i bakteryjne oraz osób starszych. Należy pamiętać, aby nie wykorzystywać mniszka lekarskiego ani innych ziół podczas stosowania antykoncepcji hormonalnej. Interakcje ziół z lekami są trudne do przewidzenia i mogą osłabiać działanie leku.

 

KORZEŃ ARCYDZIĘGLA

Korzeń arcydzięgla, Radix Archangelicae pochodzi z gatunku arcydziegiel litwor (dzięgiel lekarski). Surowcem leczniczym jest także ziele, sam kwiat i owoc – Herba, Flos et Fructus Archangelicae.

W korzeniu jest ok. 1% olejku eterycznego, złożonego głównie z  d-alfa-felandrenu, alfa-pinenu, limonenu, beta-kariofilenu, linalolu, borneolu. W korzeniu zawarte są makrocykliczne laktony (tridekanolidy, pentadekanolidy, heptadekanolidy), kumaryny (ostol, angelicyna, ostenol, umbeliferon, archangelicyna, bergapten, ostrutol, imperatoryna, ksantotoksol, ksantotoksyna, umbeliperenina, oreoselon, felopteryna, marmezyna, byakangelicol, oksypeucedanina), kwas akonitowy, walerianowy, jabłkowy, angelikowy (kwas dzięglowy = angelic acid), cytrynowy, kawowy, szczawiowy, malonowy, fumarowy, bursztynowy, chlorogenowy, chinowy, laurowy, mirystynowy, linolenowy, linolowy, behenowy, petroselinowy i in. W korzeniu są żywice, skrobia, cukry (umbeliferoza, sukroza, fruktoza), flawony, beta-sitosterol.


Arcydzięgiel wpływa na ośrodkowy układ nerwowy przeciw lękowo, antydepresyjnie, uspokajający, ale równocześnie usuwa objawy wyczerpania nerwowego. Niewątpliwie ma silne właściwości antybakteryjne, pierwotniakobójcze, przeciwroztoczowe i fungistatyczne. Pobudza krążenie krwii. Wzmaga wydzielanie soków trawiennych i żółci. Znosi ból brzucha, skurcze jelit i żołądka. Ułatwia oddychanie, zwiększa częstość wentylacji płuc. Poprawia krążenie krwi w obrębie układu pokarmowego, przez co przyśpiesza  wchłanianie składników pokarmowych. Działa również moczopędnie i wykrztuśnie. Zwiększa wrażliwość skóry i błon śluzowych na promienie słoneczne, co może być umiejętnie wykorzystane w leczeniu wielu chorób skórnych, np. łuszczycy, bielactwa, trądziku młodzieńczego. UWAGA Przy nadwrażliwości na promienie słoneczne – osoby zażywające przetwory arcydzięglowe muszą chronić ciało przed bezpośrednim wpływem słońca.